21. yüzyılın başlarından sesleniyorum.Teknoloji çağındayız. Teknoloji, hayatımızın neredeyse tüm alanlarında bize eşlik ediyor. Su içmemizi hatırlatan uygulamalardan tutun da biz tatildeyken bitkilerimizi otomatik sulayan makinelere kadar birçok farklı ürün ya da uygulama bulmak mümkün.

Teknoloji hayatımızı kolaylaştırma, iyileştirme ve parçamız haline gelme dışında bize koca bir bilgi ağını açıyor. Arama motorlarının her biri kocaman kütüphaneler niteliğinde. Yalan yanlış bilgileri ayıklamayı idrak edebildiğiniz takdirde birçok akademik çalışmaya, dergiye ve kitaba erişiminiz mümkün. Öğrenci olma şansınız varken bildiklerinizi paylaşma imkanınız da var. Yani öğretici konumuna da geçebilirsiniz.

Peki bunca erişim imkanı içinde inatla kendini geliştirmekten imtina eden insanlara ne demeli? Şu noktayı belirtmek isterim ki eleştirim teknolojiye ve internet imkanı olmasına rağmen onu kullanmayanlara. İmkansızlıklar içinde yaşayan pek çok insan var ülkemizde ve dünyada. Peki teknoloji çağında cahil kalmak bir tercih midir? Kanımca şu çağda inatla kendini geliştirmekten kaçmak cahilliktir ve tercih edilen bir durumdur. Cahillikten kurtulmak için bir çaba gerekmektedir. Aksiyona geçip uğraşmak, okumak, öğrenmek, sindirmek lazımdır. Ancak ekran kaydırmak bunlardan çok daha kolaydır. Günümüzde cahil olan kişinin tanımı üniversite okumamış kişidir. Toplum içerisinde kullanılan anlamıyla cahil kişi üniversite okumuş olup olmamakla ilişkilendirilmemelidir. Üniversite mezunu biri olarak söyleyebilirim ki üniversite okuyan çok fazla cahil genç var.

Peki kim cahil değildir? Çağın gidişatına ayak uydurarak kendini bilgiyle kutsayan, kendini bulmaya çalışan ve açık görüşlü insanlar cahil değildir. Şimdiki zamanın aksine binlerce yıl önce insanlar yaşamın anlamını, kendi varoluşunun nedenini ve insan olmanın yolunu aradılar. Şimdi biz ne mi arıyoruz? Kısa yoldan nasıl zengin olunacağını. Ya da instagram’da nasıl daha çok “like” alınabileceğini. Ya da kaç yaşında evlenmeli ki ikinci çocuk okula başlayıncaya kadar ev kredisi bitsin. Hayat öyle bir nimet ki keşfedilmesi gereken çok şey var. Bu keşifler bizi biz yapacak ufacık maceralar. Maceralarda kendimizi, anlamımızı arıyoruz. İnsanın hayatını anlamlandırması ve kendini bulması için tek yol bilgi yolu. Bahsettiğim bilgi, yalnızca kitabi bilgi değil elbette. Deneyim bilgisi, gözlem bilgisi, dinleme bilgisi… Uzar gider liste, çok fazla bilgi var. Biz bilgilenelim. Geldiğimiz yeri, dayatılmış bilgileri tabii ki anlamadan reddetmeyelim lakin bize sunulan bilgileri sorgulayalım, araştıralım, doğruluğunu teyit edelim. Birimiz farklı düşünüyor diye onu yaftalamayalım. Yaftalamalarla, durdurmalarla ve olduğumuz yerde saymakla sadece nefes alarak yaşarız. Yaşadığını hissedenlerin çoğalması umuduyla…

Not: Ben bir cahilim ve bunun bilincindeyim.